نوسازی استراتژیک: تبیین نقش یادگیری سازمانی (مطالعه موردی: شرکت سایپا)

با توجه به شدت روز افزون تغییرات، ضرورت توجه مدیریت ارشد سازمانها به استفاده از استراتژی ها و روشهای موثر و کارآمد به منظور هدایت و جهت دهی این تغییر و تحولات به سمتی که موجب برآورده شدن انتظارات ذی نفعان سازمان و رشد و توسعه مستمر قابلیت ها و توانائیهای منابع سازمان شود، کاملاً مشهود است. بدین منظور سازمان می تواند برای حفظ مزیت های رقابتی خود با ایجاد انعطاف پذیری و پویایی در محیط درون سازمانی به بهترین وجه به ایجاد تغییرات مناسب در استراتژیها وعوامل درون سازمان همت گمارده و سازمان را با شرایط و خواسته های متغیر محیط انطباق دهدکه این امر از طریق نوسازی استراتژیک محقق می شود. از سوی دیگر یکی از ابزارهای موثر بر نوسازی استراتژیک، ایجاد و نهادینه کردن یادگیری سازمانی است. از این رو این تحقیق با هدف بررسی تاثیر یادگیری سازمانی بر نوسازی استراتژیک در شرکت سایپا انجام گردید. بدین منظور پس از شناسایی مولفه های تحقیق و نظرسنجی از خبرگان، پرسش نامه ای در قالب دو دسته سوالهای نوسازی استراتژیک و یادگیری سازمانی تدوین و در جامعه آماری تحقیق توزیع گردید. این پژوهش از نظر هدف، توسعه ای- کاربردی و از نظر اجرا توصیفی از نوع همبستگی از شاخه مدل یابی معادلات ساختاری می باشد. داده های این تحقیق پس از جمع آوری توسط نرم افزار های spss و visual pls تحلیل گردید. نتایج تحلیل داده ها حاکی از آن است که فرضیه اصلی تحقیق مبنی بر تاثیر یادگیری سازمانی بر نوسازی استراتژیک مورد تائید قرار گرفت و از میان هفت فرضیه فرعی، تاثیر چهار فرضیه فرعی چشم اندز مشترک، تفکر سیستمی، رهبری مشارکتی و توسعه شایستگی های کارکنان بر نوسازی استراتژیک مورد تائید قرار گرفت؛ و تاثیر سه فرضیه فرهنگ سازمانی، کار و یادگیری گروهی و اشتراک دانش بر نوسازی استراتژیک مورد تائید قرار نگرفت.